مصاحبه با خانم زهرا زواریان

زهرا زواریان:
قوی نبودن آثار مرتبط با معصومین یکی از دلایل بی رغبتی جوانان به آنهاست.

 

 به جشنواره «خاتم» خوشبین هستم

 

زهرا زواریان پیرامون جشنواره داستان نویسی «خاتم» گفت: معمولاً با جشنواره‌های به ویژه دولتی موافق نیستم. اما از برگزارکنندگان این جشنواره به نظر آمد که کارفرمایشی انجام نمی‌دهند و دغدغه پیامبر را دارند و در کل به جشنواره«خاتم» خوشبین هستم. امیدوارم اخلاص عمل برگزارکنندگان هرچه بیشتر باشد و از جنبه‌های تشریفاتی و امری و دستوری فاصله بگیرند تا نتیجه خوبی در نهایت جشنواره داشته باشد.

این نویسنده در ادامه با اشاره به اینکه نمی‌توان به این سؤال که آیا می‌توان پیرامون پیامبر داستان امروزی نوشت یا نه گفت: این تلاشی است که خودم سالهاست انجام می‌دهم و با نوشتن هر داستان دینی درباره معصومین در حال نزدیک شدن به امکان داشتن یا نداشتن نوشتن داستان به  شکل امروزی هستم.

وی افزود: بنده هنوز در این مورد به جواب نرسیدم زیرا قواعد و محدودیت‌هایی در قالب داستان نویسی و تعاریفی که ما از داستان نویسی داریم وجود دارد که تا به حال چنین شخصیت‌هایی را در طول دوره داستان نویسی نداشته‌ایم که به آنها به شکل داستان امروزی بپردازیم. داستان نویسان باید تجربه کنند و شاید باید قالب‌های جدیدی را پیدا کنیم که در این قالب‌های نو بتوانیم زندگی معصومین را در ظرف داستان بنویسیم.

زواریان دربخش دیگری از سخنانش با اشاره به قوه تخیل و نسبت آن با معصومین گفت: تعریف ما از قوه تخیل نباید محدود باشد، قوه تخیل به معنای حقیقی مقام بالایی است. اگر قوه تخیل را به عقل فعال نزدیک در نظر بگیریم خیلی مقام بالایی است و مشکل است که نویسندگانی باشند که به این مراتب نرسیده باشند، و بخواهند داستان خلق کنند. شاید دراین مراتب به نحوی تجلی حضور در این قوه «تخیل» رخ بدهد که جنس دیگری دارد. بنابراین بنده تخیل را مرتبه بالایی می‌دانم و فکرمی کنم تعدادی از نویسنده‌های ما در این مرحله پیشرفت نکرده‌اند و جای کار دارند. اگر بتوانیم به این مرتبه دسترسی پیدا کنیم شاید داستان خوبی هم در این زمینه بنویسیم.

در آغاز راه هستیم

 

او در پاسخ به اینکه برای نوشتن پیرامون شخصیت معصومین نیاز است تا مبانی را دوباره نوشت گفت: سکویی که الان روی آن ایستاده‌ایم مبانی داستان نویسی موجود در حال حاضر است و این مبانی داستان نویسی که الان در تعاریف ودر کتاب های داستان نویسی تئوری می‌بینیم، از روی داستان‌هایی برداشت و نتیجه‌گیری شده‌اند که نوشته شده بودند و  نویسندگان داستان را نوشته‌اند و تجربه کرده‌اند و برهمین اساس سبک‌ها و مبانی نوشته شده است.

وی افزود: دراین زمینه در آغاز راه هستیم و باید ابتدا تجربه و تلاش کنیم و شاید بتوانیم پس از این مبانی جدیدی را ارائه دهیم که این اتفاق هنگامی رقم می خورد که داستان‌های جدید نوشته شود و با این رویکرد خاص داستان‌هایی را نوشته باشیم که احتیاج به زمان دارد.

مسلمانان باید بیشتر تلاش کنند

زواریان در بخش دیگری از سخنانش در پاسخ به اینکه آیا اصالتاً داستان دینی داریم یا خیر، گفت: دین یکی ازمهمترین موضوعات زندگی انسان است وانسان از بدو تولد تا مرگ و پس از آن با دین مواجه است. بنابراین دین خود زندگی انسان است و شخصیت‌های داستان با این موضوع درگیر هستند یا موافق یا مخالف و به هر حال درچالش با دین هستند او اضافه کرد: انسان و دین دو عنصر جدایی ناپذیرند و حتماً می‌توان داستان دینی نوشت و درجهان داستان‌های بسیاری درباره مسیحیت و حضرت مسیح و حضرت مریم نوشته شده است. ولی ما مسلمانان باید تلاش بیشتری در نگارش داستان‌های قوی درحوزه دین و معصومین داشته باشیم.

داستان های خوبی نوشته شده است

این نویسنده در ادامه گفت: اغلب داستان‌های ما بیشتر با زبان فارسی که در دنیا کمتر شناخته شده و در محدوده جغرافیایی خودمان است نوشته شده بنابراین اگر داستان خوبی هم نوشته شده داخل کشور مانده است و مسئولین فرهنگی ما نگاه بین‌المللی نداشته‌اند وگرنه داستان‌های خوبی نوشته شده که قابل ترجمه و عرضه به آن سوی مرز باشد.

این نویسنده گفت: در کشور ما در بحث پژوهش و به خصوص پژوهش ادبی ضعیف هستیم و ممکن است داستان‌های خوبی داشته باشیم که از آن بی خبر هستیم اگر در همین جشنواره بتوان بخش پژوهش را راه اندازی کرد و این داستان‌ها را شناسایی و ترجمه و معرفی کرد. حرکت خوبی ایجاد می‌شود که از برگزارکنندگان انتظار می‌رود در زمینه پژوهشی هم پویاتر عمل کنند.

قوی نبودن آثار مرتبط با معصومین یکی از دلایل بی رغبتی جوانان به آنها است

 

زواریان در ادامه گفت: به لحاظ فنی تکنیکی یک نویسنده آشنا به اصول و تکنیک‌های داستان نویسی می‌تواند بنویسد. در این سال‌ها خیلی از این نوع کارها سفارشی و حمایت مالی شده و نویسندگانی به این حوزه وارد شده‌اند که شاید خیلی اعتقاد درونی و فهم و درک حقایق را نداشته‌اند و معمولاً آثاری خلق شده که به ضد خودش تبدیل شده است و دلسردی و عدم علاقه‌مندی مخاطب را به همراه داشته‌اند. یکی از دلایل بی رغبتی جوانان این دوره به آثار مذهبی همین قوی نبودن اثر بوده است.

این نویسنده در پایان با اشاره به جشنواره «خاتم» گفت: خوش فکر بودن برگزارکنندگان این جشنواره و با سلیقه بودن و شناخت شرایط امروز جامعه ایران وجهان و این‌که بتوانند از ابعاد مختلف و جهان شمولی موضوع پیامبر را نگاه کنند حتماً مؤثر و کمک کننده خواهد بود.  

Comments (0)
Add Comment